اعتیاد نشانه ضعف، نقص شخصیت یا شکست اخلاقی نیست. اعتیاد یک بیماری شایع است که میلیون‌ها نفر را در هر سن، پیشینه و گروه‌های اجتماعی و اقتصادی تحت تأثیر قرار می‌دهد.

افراد مبتلا به اعتیاد کنترل اعمال خود را از دست می دهند. آنها بدون توجه به تبعات سنگینی که مصرف مواد به همراه دارد ، از جمله به خطر انداختن سلامت جسمانی و روانی خود ، هزینه های مالی ،  آسیب رساندن به دوستی ها، آسیب رساندن به خانواده یا از دست دادن شغل ، این مواد را مصرف میکنند .

اما چه چیزی در اعتیاد وجود دارد که باعث می شود مردم به اعتیاد روی بیاورند؟ و چرا ترک این رفتار پر خطر انقدر سخت است؟

دانشمندان در حال مطالعه برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زیست شناسی اعتیاد هستند. آنها نشان داده‌اند که اعتیاد یک بیماری مغزی طولانی‌مدت و پیچیده است و درمان‌های نوین می‌تواند به افراد در کنترل اعتیادشان کمک کند. اما حتی برای کسانی که با موفقیت ترک کرده اند، همیشه خطر بازگشت اعتیاد وجود دارد که به آن عود می گویند.

اساس بیولوژیکی اعتیاد به توضیح اینکه چرا افراد برای ترک اعتیاد ،به چیزی بیش از نیت قوی یا اراده نیاز دارند کمک می کند.

یک تصور غلط رایج این است که اعتیاد یک مشکل انتخابی یا اخلاقی است و تنها کاری که باید انجام دهید این است که آن را ترک کنید.

مغز در واقع با اعتیاد تغییر می کند، و برای بازگرداندن آن به حالت عادی خود، تلاش های زیادی لازم است. در واقع هر چه مواد مخدر یا الکل بیشتری مصرف شده باشد، تغییرات ایجاد شده در مغز، بیشتر است. محققان دریافته‌اند که بخش عمده‌ای از قدرت اعتیاد در توانایی آن در ربودن و حتی از بین بردن مناطق کلیدی مغز است که قرار است به ما کمک کنند، زنده بمانیم.

یک مغز سالم به رفتارهای سالم پاداش می دهد. مانند ورزش کردن، غذا خوردن یا ارتباط با عزیزان. مغز این کار را با روشن کردن مدارهای مغزی انجام می‌دهد که به ما  احساس فوق‌العاده ای می‌دهد و به ما این انگیزه  را می‌دهد تا آن رفتارها را تکرار کنیم. در مقابل، زمانی که در خطر هستیم، یک مغز سالم بدن ما را وادار می کند تا به هشدار، سریع واکنش نشان دهد و ما را  از سر راه آسیب برهاند. اگر چیزی مغز را  مشکوک کند ،‌برای مثال وسوسه شدن برای خوردن بستنی قبل از شام یا خرید چیزهایی که نمی‌توانیم بخریم ، قسمت‌های جلویی مغز می‌تواند به ما کمک کنند تصمیم بگیریم که آیا عواقب آن ارزشش را دارد یا خیر. . این ناحیه که به قشر جلوی مغز معروف است، همان ناحیه ای است که باید به ما در تشخیص مضرات استفاده از مواد اعتیادآور کمک کند.

 

وقتی به یک ماده معتاد می‌شویم، سیم‌کشی معمولی فرآیندهای مفید مغز می‌تواند علیه ما کار کند. مواد مخدر یا الکل می تواند مدارهای لذت/پاداش را در مغز ما ربوده و ما را به خواسته های بیشتر و بیشتر سوق دهد. اعتیاد همچنین می‌تواند مدارهای احساسی خطر ما را به حالت افراط درآورد و در زمانی که از مواد مخدر یا الکل استفاده نمی‌کنیم احساس اضطراب و استرس کنیم. در این مرحله، مصرف مواد دیگر برای تأثیرات لذت بخش نیست بلکه این مواد مصرف میشوند تا احساس بدی نداشته باشیم.